‍ برای خودتان یک دوست پیدا کنید، یک نفر که تا اَبَد بماند

‍ برای خودتان یک دوست پیدا کنید، یک‌ نفر که تا اَبَد بماند، یک نفر که حالتان، جانتان، یارتان، بد و خوبتان را همه را با هم بخواهد، یک نفر که حالش را بپرسید، خوابش را ببینید. آدم‌ها باید، غیر از عشق و خانواده، یک نفر را داشته باشند که همه چیزهایی که نمی‌شود به آن دو قبلی گفت به او گفت! از سردرد‌های کوچکتان تا غمهای یکساله! یک نفر که تا صبح روبروی هم بنشینید و غرهایتان را بزنید و او گوش کند و شما را با آغوشش گمراه نکند و به وقتش آغوشش را چهارتاق باز کند برای شخص شما. یکنفر که بابت هیچ چیز، سوال نکند تا وقتی می‌گوئید برویم، او بند کفشهایش را بسته باشد، قبل از قفل در. یک نفر باید باشد که در جواب سوالهای شما بی‌حسادت بگوید: چه خوش رنگی، چه زیبایی، چه ماهی، چه یاری، چه خونه‌ای، چه دست پختی، چه هنری و هزار چه بدون حسادت و با کلی عشق. یک نفر باید در زندگیتان باشد، که قرارتان با او بوسیدنِ از سرِ شهوت نیست، اینبار خودِ لذت است. یک نفر که تختخواب شما را نمی‌خواهد، خواب شما را می‌خواهد، آرام و پُر رویا. یک نفری که یک نفر نیست، به شما وصل است، یک‌نفر است. یک نفر کمیاب، اما هست که نامش دوست است...