آدمزاد نه ناگهان

آدميزاد نه ناگهان،
بلكه ذره ذره يک‌چيزهايى را مى‌اندازد دور.
چيزهايى را كه زندگى كرده بود، عشق ورزيده بود.
به راحتى كه نه! با تكه‌اى از خودش مى‌اندازد دور.
ديگر او را تو خطاب نمیكند، موهايش را كوتاه نمیكند،
شب ها شعر و موسيقى گوش نمیكند، روزها دل از آواز خواندن می‌كِشد.
آدميزاد، ذره ذره لابه لاى زندگانى مى‌ميرد
و همه گمان مى‌كنند ناگهان مُرده است.

#سپیده_امیدی
دیدگاه ها (۰)

کار هر روزم شده بود...تمام ساعت فروشی های شهر را بارها و بار...

در ژرفنای درون‌امنی‌لبکی محزون هستهر سال پاییز که می‌آیدآن‌ر...

کدام شما بعضی وقتها دیوانه نشده؟ کدام شما دور و بر یک خانه ب...

خب قبول کنید زنی که شعر می‌فهمد صدها برابر خواستنی‌تر از بقی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط