پارت سوم

پارت سوم
* به بحث قبلی برگردیم؛ شما اگر الان بازی می‌کردید، مدافعی بودید که برای گلزنی جلو بروید یا فقط دفاع می‌کردید؟
در گذشته سیستم ها متفاوت بود. در دوره بازی ما، تنها کسی که اجازه داشت برای کرنر ها و ضربات ایستگاهی جلو برود من بودم چون خوب سر می‌زدم. اما در طرف مقابل در دربی ها استقلالی ها تعداد زیادی سرزن داشتند اما ما اجازه نمی‌دادیم خیلی در ضربات ایستگاهی سر بزنند.
* بازیکنی از تیم فعلی استقلال هست که شما از بازی مقابل او بترسید؟
به هیچ وجه. اگر الان بازی می‌کردم بازیکنان فعلی استقلال باید در ضربات ایستگاهی جلو می‌آمدند و نمی‌گذاشتند من گل بزنم. البته در گذشته بازیکنان استقلال هم خیلی با صلابت بودند.
* درباره برادرتان چه نظری دارید؟ ایشان هم اگر الان بازی می‌کردند در ترکیب استقلال فیکس بودند؟
در آن دوره هر دو تیم با یک هافبک دفاعی بازی می‌کردند؛ در استقلال آقای مهدی بود و در تیم ما هم آقای عربشاهی. هر دو هم ملی پوش بودند. به قدری این دو بازیکن با صلابت بازی می‌کردند که هیچ فشاری به دفاع ها وارد نمی‌شد. اگر مهدی ما الان باز می‌کرد آقای مجیدی ترکیبش را با سه فوروارد به زمین می‌فرستاد و می‌گفت وسط با بودن مهدی کامل است. در تیم ما هم همینطور؛ آقای عربشاهی یک فوتبالیست به تمام معنا بود و به واسطه حضور ایشان علی آقا دو مهاجم می‌گذاشت و می‌گفت وسط زمین برای ماست.
* آیا شما هم شب های قبل از دربی به اردو می‌رفتید یا پیش می‌آمد با برادرتان برای دربی به استادیوم بروید؟ 
در آن دوره هم اینطور نبود ما شب دربی هتل برویم؛ فقط در یکی دو دربی طرفدارانی که متمول بودند ما را به خانه خودشان می‌بردند. قبل از چند دربی هم ما در اردوی تیم ملی بودیم و برای بازی با بازیکنان استقلال با یکدیگر پیاده به استادیوم می‌رفتیم. رفاقت در آن دوره موج می‌زد اما در ۹۰ دقیقه هیچ صحبتی با کسی نداشتیم و بعد از بازی تازه با یکدیگر احوالپرسی می‌کردیم.
* با آقا مهدی [فنونی زاده] کری هم می‌خواندید؟
مهدی مجرد بود و من متاهل بودم؛ کنار هم نبودیم. از طرفی مادر من استقلالی بود و پدر مرحوم من پرسپولیسی؛ به حرمت آنها کری نمی‌خواندیم.
#پرسپولیس