السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ
يَا مَوْلايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ هَذَا يَوْمُ الْأَحَدِ وَ هُوَ يَوْمُكَ وَ بِاسْمِكَ وَ أَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَ جَارُكَ فَأَضِفْنِي يَا مَوْلايَ وَ أَجِرْنِي فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ ...
آدم که نیست ایم لااقل انسانمان بکن
سلمان اگر نمی شویم مسلمانمان بکن
ما عاشق تو ایم نباید هدر شویم
پیش تو آمدیم که زیر و زبر شویم
تغییر ده قضای مرا با پسند خود
من را ز چنگ خویش بکش در کمند خود
یک بار هم اگر شده من را نگاه کن
ای راه مستقیم مرا سر به راه کن
نامت اگر نبود که نامی ز من نبود
ای واجب الوجود ترین ممکن الوجود
بانگ اذان به پا شد باز از حوالی ات
هفت آسمان قلمرو سیر کمالی ات
مشتاق حال راز و نیازت خدای تو
باید بمیرد آنکه نمیرد برای تو
بانگ اذان بلند شد از مسجد الحرام
قد قامت الولایت و حی علی الامام
وقت اذان همیشه دلم را تو می بری
اللّه‌اکبر از تو که اللّه‌اکبری
وقتی صف نماز تو تا عرش کبریاست
هر رکعت از نماز تو معراج انبیاست :
باید که در نماز به پایت بایستم
هستی تویی بدون تو من هیچ نیستم
من سجده می کنم که بیفتم به دست و پات
یا اهدنا صراط مرا رد کن از طراط
تا هست مُهر مِهر تو بر روی نام ما
«ثبت است بر جریدۀ عالم دوام ما»
عُمری که داده به مرا صرف عشق کن
این سینه را به دست خودت ظرف عشق کن
در سینه ام به غیر عشق تو را جا نمیدهم
این سینه را به سینه ی سینا نمیدهم
کم کم خودت بکش دل ما را به آن طرف
إنّی أشَمُّ رائِحَةَ العشق من نجف
ما جانمان به شوق تو بر لب رسیده است
ما را خدا ز خاک نجف آفریده است
رنگی هم از عذاب جهنم ندیده اند
«آنان که در جوار علی آرمیده اند»
ما را ببر بهشت بدون معطلی
یا مُظهِر العجائِب و یا مرتضی علی
✍️ به مدد مادرسادات به قلم محسن سلطانی ...
#بگویاعلی
آدم که نیست ایم لااقل انسانمان بکن
سلمان اگر نمی شویم مسلمانمان بکن
ما عاشق تو ایم نباید هدر شویم
پیش تو آمدیم که زیر و زبر شویم
تغییر ده قضای مرا با پسند خود
من را ز چنگ خویش بکش در کمند خود
یک بار هم اگر شده من را نگاه کن
ای راه مستقیم مرا سر به راه کن
نامت اگر نبود که نامی ز من نبود
ای واجب الوجود ترین ممکن الوجود
بانگ اذان به پا شد باز از حوالی ات
هفت آسمان قلمرو سیر کمالی ات
مشتاق حال راز و نیازت خدای تو
باید بمیرد آنکه نمیرد برای تو
بانگ اذان بلند شد از مسجد الحرام
قد قامت الولایت و حی علی الامام
وقت اذان همیشه دلم را تو می بری
اللّه‌اکبر از تو که اللّه‌اکبری
وقتی صف نماز تو تا عرش کبریاست
هر رکعت از نماز تو معراج انبیاست :
باید که در نماز به پایت بایستم
هستی تویی بدون تو من هیچ نیستم
من سجده می کنم که بیفتم به دست و پات
یا اهدنا صراط مرا رد کن از طراط
تا هست مُهر مِهر تو بر روی نام ما
«ثبت است بر جریدۀ عالم دوام ما»
عُمری که داده به مرا صرف عشق کن
این سینه را به دست خودت ظرف عشق کن
در سینه ام به غیر عشق تو را جا نمیدهم
این سینه را به سینه ی سینا نمیدهم
کم کم خودت بکش دل ما را به آن طرف
إنّی أشَمُّ رائِحَةَ العشق من نجف
ما جانمان به شوق تو بر لب رسیده است
ما را خدا ز خاک نجف آفریده است
رنگی هم از عذاب جهنم ندیده اند
«آنان که در جوار علی آرمیده اند»
ما را ببر بهشت بدون معطلی
یا مُظهِر العجائِب و یا مرتضی علی
✍️ به مدد مادرسادات به قلم محسن سلطانی ...
#بگویاعلی
۲۴.۰k
۲۳ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.