دردودلرها

#درد_و_دل_رها
#کامنت_پلیز
(البته اگه ایدز انگشت نمیگیرید ازم😒 )

هرموقع خیلی توی مدرسه می خندیدم بهم میگفتن چه دلت خوشه رها
هرموقع غذا با خودم نمیبردم مدرسه میگفتن چیه ؟ بدت میاد کنار ماها غذا بخوری؟
هرموقع از داشته هام مثل اونا تعریف نمیکردم میگفتن ها چیه ؟ زیرزیرکی کاراتو میکنی و داری؟
هر موقع باهاشون خیلی جور‌نمیشدم میگفتن ها چیه تیپت به ما نمیخوره مغرور؟
ولی اونا نمیدونستن که...
اینقدر غم هام زیاد بود که میخندیدم تا بغضم نترکه
با خودم غذا نمیبرم مدرسه چون با خودم میگم شاید کسی بوی غذامو فهمید و دلش خواست و دهنش اب افتاد ، چرا اذیتش کنم!
از وضعیته زندگیم نمیگفتم چون نمیخواستم داشته هامو به رخ اون کسی بکشم که شاید کمترم داشته باشه تو‌زندگیش!
باهاشون جور نمیشدم چون با کلی محبت دلمو میشکوندن و میگفتن تو‌همش اویزون و‌دنباله مایی !

هر جور بودم یه چیزی‌برام دراوردن! از دلم که خبر نداشتن ! اونایی هم‌که داشتن از همه بدتر بودن !

فقط یه جمله میتونم در وصفه همکلاسی های دبیرستانیم و دبیرستانم بگم :
از دبیرستان و این دوره از زندگیم
متنفــــــرم !