ز ا ای رهی ن ی

ﺑﺎز اﻣﺸﺐ ای ﺳﺘﺎره‌ی ﺗﺎﺑﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪی
ﺑﺎز ای ﺳﭙﯿﺪه‌ی ﺷﺐ ﻫﺠﺮان ﻧﯿﺎﻣﺪی

ﺷﻤﻌﻢ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻨﺪد ﺑﻪ روی ﺗﻮ
اﻓﺴﻮس ای ﺷﮑﻮﻓﻪ‌ی ﺧﻨﺪان ﻧﯿﺎﻣﺪی

زﻧﺪاﻧﯽ ﺗﻮ ﺑﻮدم و ﻣﻬﺘﺎب ﻣﻦ ﭼﺮا
ﺑﺎز اﻣﺸﺐ از درﯾﭽﻪ‌ی زﻧﺪان ﻧﯿﺎﻣﺪی

ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺮ داﺷﺘﯽ ای ﺗﯿﺮه ﺷﺐ ﮐﻪ ﺑﺎز
ﭼﻮن ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪی

ﺷﻌﺮ ﻣﻦ از زﺑﺎن ﺗﻮ ﺧﻮش ﺻﯿﺪ دل ﮐﻨﺪ
اﻓﺴﻮس ای ﻏﺰال ﻏﺰل‌ﺧﻮان ﻧﯿﺎﻣﺪی

ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮان ﻋﺸﻖ ﺷﺪم ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣﺎه
ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﻦ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪی