با دیگران مغرور و بامن مهربان بود

با دیگران مغرور و بامن مهربان بود
این سوژه ی ساده، شروع داستان بود
اصلا بیایید اندکی از او بگویم
او یک زن  مغرور زیبای جوان بود
زیبایی اش ترکیبی از تهران امروز
با روزگاران قدیم اصفهان بود
از نسل دخترهای قاجاری زیبا
از نسل آن هایی که ابروشان کمان بود
مرموز بود، انگار او ذاتا پری یا
اسطوره ی رمز جهان باستان بود
ترکیبی از زرد و بنفش و سرخ و آبی
موهاش گویی شکلی از رنگین کمان بود
موهاش چتری بود باران هم می آمد
یا ابر اگر می رفت ، ما را سایبان بود
پروانه هایی ساکن موهاش بودند
موهاش زیبا بود، موهاش آسمان بود
سعدی اگر می دید او را باز می گفت
این تنگ شکر ، پسته آیا یا دهان بود ؟
از دیگران گاهی خجالت می کشید و
گاهی شدیدا بذله گو و خوش زبان بود
دیوانه بودم ، عاشقش بودم نفهمید
می خواست مثل من نباشد ناتوان بود
تو قهرمان قصه ی من باش تنها
این مساله گاهی دلیل قهرمان بود
با این همه زیبایی اش شادم که یک عمر
با دیگران مغرور و با من مهربان بود...!🦋💞🦋

#saharshehim💖

#عاشقانه
#عزیزترینم❤