گفت: نمیدانم چرا اندوه رهایم نمیکند؟
گفت: نمیدانم چرا اندوه رهایم نمیکند؟
گفتم: اندوهت را جای سرزنش نیست من هم به جای او بودم دوست داشتم مدام همنشین تو باشم.
گفتم: اندوهت را جای سرزنش نیست من هم به جای او بودم دوست داشتم مدام همنشین تو باشم.
۵۰۷
۲۸ تیر ۱۴۰۰