تو را خدا فرستاد که دلم نگیرد

تو را خدا فرستاد که دلم نگیرد
که نشکند، که نمیرد!
تو را خدا فرستاد
که بشوی سرمنشا جنون
که بشوی انتهای تنهایی!
تو را ای عزیزِ بی مانند
تو را ای همیشه ی بی تکرار
تو را ای غزل ترین مضمون، خدا فرستاد
که عطر سیب بگیرد جهانِ بی عشقم
که شکل رویا بگیرد هر لحظه...
که رنگ لبخند بگیرد از حضورت دنیام!
آری! تو را که معجزه ‌ای
تو را که پیامبر عشقی
تو را که آخرین امیدی
تو را... خودِ خودِ تو را برای منِ دیوانه
تردید نکن! خدا فرستاد...