شاهرخ برج عاج

ای تو مثل قصه با من همسفر تا مرز رویا
این منم تنهای تنها خسته از تکرار شبها
طرح مات انتظارم چشم من فانوس راهه
جاده اما امتدادش مثل بخت من سیاهه

چه تلخه بیتو گم شدن تو سایه های سرد شب
چه خسته پرسه میزنه پس از تو کوچه گرد شب
شاید تو با ستاره های شب صدامو گوش بدی
از برج عاجت آخرین ترانه هامو گوش بدی
لحظه های تلخ مرگه لحظه های بیتو بودن
از تو سهم من همینه شعر دلتنگی سرودن
سایه ای تنها رو هر شب تا در میخونه بردن
در پناه می شبا رو به فراموشی سپردن
#موزیک#موسیقی