کیخسرو شاه کیانی ایران

نام: #کی_خسرو

نام پدر: سیاوش

نام مادر: فرنگیس

نام نیا: #کیکاووس

سلسله: #کیانی

#کیخسرو به عنوان یکی از آرمانی ترین پادشاهان شاهنامه مد نظر است و می توان وی را بعد از #جمشید و فریدون از پادشاهان محبوب شاهنامه دانست. کیخسرو تورانیان را شکست سختی داد و به حملات آنان پایان بخشید.

این پادشاه در آثار ادبی و هنری ایرانیان نمود فراوانی داشته است. سعدی در آثار ارزشمند خود یعنی گلستان، می گوید:


و بر تاج کیخسرو نوشته بود:



چه سالهای فراوان و عمر های دراز

که خلق بر سر ما بر زمین بخواهد رفت

چنانکه دست به دست آمده است ملک به ما

به دست های دگر همچنین بخواهد رفت

#کیخسرو پس از شصت سال پادشاهی دل از جهان بر می‌کند و از #خداوند می‌خواهد که او را به سوی خود باز خواند. بعد از مدتی، #سروش در خواب بدو نمایان می‌گردد و به او مژده می‌دهد که آرزوی او پذیرفته گشت. کیخسرو چون از خواب بر می‌خیزد، پس از اندرز کردن بزرگان دربار و اشراف، #کی_لهراسب را به جانشینی خود بر میگزیند و با عده ای از بزرگان به کوه میرود تا باقی مانده عمرش با در عبادت #پروردگار باشد.

بر اساس شاهنامه فردوسی، کیخسرو هنگام رفتن خود چنین می‌اندیشد:

بر این گونه تا سالیان گشت شصت / جهان شد همه شاه را زیر دست
و
پر اندیشه شد مایه ور جان شاه / از آن رفتن کار و آن دستگاه

همی گفت: هرجا از آباد بوم / ز هند و ز چین اندرون تا به روم

هم از خاوران تا در باختر / ز کوه و بیابان و از خشک و تر

سراسر ز بدخواه کردم تهی / مرا گشت فرمان و گاه مهی

جهان از بداندیش بی بیم گشت / فراوان مرا روز بر سر گذشت

ز یزدان همه آرزو یافتم / وگر دل همی سوی کین تافتم



و سپس از هراس خود سخن می‌گوید:

روانم نباید که آرد منی / بداندیشی و کیش آهرمنی

شوم بدکنش همچو ضحاک و جم / که با تور و سلم اندر آمد به زَم…

به یزدان شوم یک زمان ناسپاس / به روشن روان اندر آرم هراس

ز من بگسلد فرّه ایزدی / گرایم به کژی و راه بدی

از آن پس بر آن تیرگی بگذرم / به خاک اندر آید سر و افسرم

به گیتی بماند زمن نامِ بد / همان پیش یزدان سرانجامِ بد

تبه گردد این گوشت و رنگ رخان / بریزد به خاک اندرون استخوان

هنر کم شود، ناسپاسی به جای / روان تیره ماند به دیگر سرای

گرفته کسی تاج و تخت مرا / به پای اندر آورده بخت مرا

ز من مانده نام بدی یادگار / گل رنج های کهن گشته خار

من اکنون چو کین پدر خواستم / جهانی به خوبی بیاراستم

بکشتم کسی را که بایست کشت / که بُد کژ و با راه #یزدان درشت

به آباد و ویران درختی نماند / که منشور بخت مرا برنخواند

و گفت: پادشاه و آفریدگار آسمان و زمین (خداوند) ، هر که را در زمین خدایگانی(پادشاهی) داد ، سزاوار است آن کس را که فرمان خدای تعالی نگاه دارد و آن کند در میان خلق که او فرموده است و عدل و انصاف نگاه دارد و هرکار که فرماید ، باستحقاق فرماید و بداند که مدار پادشاه و رعیت و صلاح دین و دنیا به مال است . و ایزد تعالی مال را آلت زندگانی و مرگ بندگان گردانیده است و چشمه و کانی که ازو مال بدست آید ، عمارت است یعنی اگر صلاح دین و دنیای خود و رعیت می خواهی ، در آبادانی کوش و عدل نگاه دار .


و کی خسرو ناپدید شد.

#تاریخ_اصیل_ایران_زمین #تاریخ_حقیقی #تاریخ_کهن