آه از چشم ترم آخر کارم پیداست

آه ، از چشمِ ترم ، آخرِ کارم پیداست
آه ، هر سو نگرم چهره ی یارم پیداست

آن سیه مو به نگاهی دل دیوانه ربود
آه ، دلدادگی از چشمِ خمارم پیداست

آه ، من باخته ام ، هم سر و هم سامانم
آه ، این باختن از نقل قمارم پیداست

سینه ام سنگِ سیاهی که از آن می شنود
آه ، نوری ست که از شمعِ مزارم پیداست

دین و ایمان به سرِ زلفِ سیاهش دادم
تیرگی های دلم از شبِ تارم پیداست

هر کسی حال مرا دید ، یقینا فهمید
رازِ دل از سخن آینه وارم پیداست

ابری ام ، زخمی ام و ، حالِ مرا می داند
آه ، دلتنگی ام از بغضِ بهارم پیداست