سلام علیرضا ام

سلام علیرضا ام.
قبلن مال خودم بودم ولی من بعد دیگر مال خودم نیستم ...راست می گویند که عشق آدم را مطیع معشوقه می کند .
مدتی بود با دوستی رفیق شده بودم در برهه ای از مشکلات گفتم فقط او . سالها گذشت و گذشت...هر چند که همه ی گفته های دوستم رو رعایت نمی کردم ولی در اکثر مواقع فقط و فقط حرف او بود.
با خودم گفتم از دوستم تقاضایی کنم شاید کمی برایش مهم باشم...گفتم دوست من درست است که چیزی ندارم و دوستی خوبی برایت نیستم ولی تو دوستی کن و از تو چند خواسته دارم .
اولی را می گویم اگر دادی روی تو حساب می کنم و تقاضا های دوم و سوم و .. را می گویم.
اولین داشتن یک همسر با توجه به تمام خصوصیات و معیار های من است و و تمامی معیار هایم را دوستم می داند.فردایش دوستم مرا با دختری مهربان و دوست داشتنی آشنا کرد...
این داستان واقعی من است
دوستم: خــــــدا
دختر مهربان: مرینا
من هم سید علیرضا
الان دقیقا یک سال گذشت...
از همه دوستان ویسگونی ام تشکر می کنم مخصوصا سیده خانم و عباس آقا
دست همه تونو بوسیدم و واقعا به همه تون افتخار می کنم.
و از دوستم بخاطر دادن هدیه اش تشکر می کنم چرا که مرا به خودش نزدیک تر کرد.
یاعلی ع