ﺟﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﯼ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺟﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﯼ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﺳﺮﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﺻﺒﺢ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﺨﯿﺮ
ﻋﻘﻞ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺭﺍﻫﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻝ ﭘﯿﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ،ﻓﺎﺧﺮ ﺑﻮﺩ،ﺣﺮﻑ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺍﺷﺖ
ﺩﻝ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ،ﺩﻝ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩ،ﺩﻝ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﻣﻨﻄﻖ ﺩﺍﺷﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺮﺳﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ
ﺩﻝ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﺳﺖ ﻭﭘﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺣﺮﻑ ﻣﻨﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺻﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ
ﮔﺮﺩﺵ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﮔﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻣﻦ ﮐﯿﻢ؟! ﺑﺎﻏﯽ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﻋﻄﺮ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﯿﺨﺘﻢ
ﻫﺮ ﺍﻧﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺍﯼ ﺩﻝ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭ ﻣﻦ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﺯﻝ ﻫﻢ ﺟﺮﻡ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
#فاضل_نظری
ﻋﻘﻞ ﺳﺮﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﺻﺒﺢ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﺨﯿﺮ
ﻋﻘﻞ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺭﺍﻫﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻝ ﭘﯿﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ،ﻓﺎﺧﺮ ﺑﻮﺩ،ﺣﺮﻑ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺍﺷﺖ
ﺩﻝ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ،ﺩﻝ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩ،ﺩﻝ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻋﻘﻞ ﻣﻨﻄﻖ ﺩﺍﺷﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺮﺳﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ
ﺩﻝ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﺳﺖ ﻭﭘﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺣﺮﻑ ﻣﻨﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺻﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ
ﮔﺮﺩﺵ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﮔﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻣﻦ ﮐﯿﻢ؟! ﺑﺎﻏﯽ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﻋﻄﺮ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﯿﺨﺘﻢ
ﻫﺮ ﺍﻧﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺍﯼ ﺩﻝ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭ ﻣﻦ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﺯﻝ ﻫﻢ ﺟﺮﻡ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
#فاضل_نظری
۱.۲k
۱۹ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.