ماشقایق های باران خورده ایم،سیلی ناحق فراون خورده ایم

ماشقایق های باران خورده ایم،سیلی ناحق فراون خورده ایم
ساقه ی احساسمان خشکیده است،زخم هاازتیغ وطوفان خورده ایم.

تاریخ گواه شجاعت وصلابت پدران من است.
این بارهم به توحق میدهم که ازمجسمه ی پدرمشروطیت لرزه به زانوان سست افتاده.
تندیس سردارآزادی خواه درقلب خاک بختیاری شکست باکی نیست مسیرتاریخ همان بوده که هست.

نمیهراسم که استواری رااززاگرس وبلوط به ارث برده ام.

نمیهراسم که دلم همچوکارون زلال وخروشان است.....

نمیهراسم،
مینای الماس نمایم راگره میزنم شره ی کل رافریادمیکشم،
ایلم راچوشارازناملایمت های زمانه باخبرمیکنم
وهمچون بی مریم درسیاهی شب تاریخ میسازم.

ایلخانی آزادی فرزندان ایل گوارای روان پاکتان....

امابرای تونان به نرخ روزخط ونشان میکشم....
سوخته ایم اماساخته ایم واگرچه پشت پازیادخورده ایم اماازپانیفتاده ایم....