ﻋﻠﻰ ﭼـﻔﻮﻑ ﺍﻻﻣـﻮﻣـﻪ ﺗﻨﺎﻡ ﺍﻟـﻮﺭﻭﺩ
ﻭﺍﺣـﻨـﻪ ﺷﺒـﻴـﻨـﺎ ﻣﺎﻧﻌــﺮﻑ ﻗـﺪﺭﻫـﺎ
ﻧﻨﺎﻡ ﺍﺣـﻨﻪ ﻭﺗـﻠـﻮﻟﻲ ﻭﺗﺴﻬـﺮ ﺍﻟﻠﻴـﻞ
ﻭﻋﺠـﻴـﺒﻪ ﺷﻠﻮﻥ ﻣﺎﻳﻨـﻔـﺬ ﺻﺒـﺮﻫـﺎ
ﺑﺲ ﻋـﺪﻫـﺎ ﺍﻟﻤـﻬـﻢ ﻧﺘﻬـﻨـﻪ ﻧـﺮﺗﺎﺡ
ﻭﻣـﺎﺗـﺒـﺨـﻞ ﻋﻠـﻴـﻨﺎ ﺑﻜـﻞ ﻋـﻤــﺮﻫـﺎ
ﻧﻐـﻤـﺾ ﻋـﻴـﻮﻧــﺎ ﻭﻧﻨﺴﺎﻫـﺎ ﻣــﺮﺍﺕ
ﻭﺍﺣﻨﻪ ﺍﻧﻌـﻴـﺶ ﻛﻠﻨﺎ ﺑﻨﺺ ﻓـﻜـﺮﻫـﺎ
ﺷﻮﻛـﺖ ﺗﺪﺭﻭﻥ ﻧﻌـﺮﻑ ﻗـﻴـﻤـﺔ ﺍﻻﻡ
ﻣـــﻦ ﺃﻧﻜــﻮﻡ ﻣـﺎﻧـﺸـﺘـﻢ ﻋـﻄـﺮﻫﺎ
ﻧﺤﺲ ﻟﺤﻈﺔ ﻧﺪﻡ ﺻﻌـﺒﺔ ﺍﻟﺘﻌـﻮﻳـﺾ
ﺍﺫﺍ ﻭﺍﺣـﺪﻧـﻪ ﺣـﺲ ﺍﻣـﻪ ﺧﺴﺮﻫــﺎ