دلیل زنده ماندنم در این سیاه چال ، تو

دلیل زنده ماندنم در این سیاه چال ، تو
امید پر گشودن من شکسته بال ، تو

چه سال ها که روز و شب در انتظار بوده ام
اگرچه بوده ای شبیه وعده ای محال ، تو

کمان گرفته ای و در کمین نشسته ای چرا ؟
چرا نمی زنی به قصد صید این غزال ، تو؟

به هر چه فکر می کنم به جز تو نیست در نظر
طلوع تو ،غروب تو، جواب تو ، سوال تو

دوان دوان موجم و تو ایستاده ساحلی
چقدر بی قرار من ‌ چقدر بی خیال ، تو

به شوق دیدن تو بال می زنم تمام عمر
پرنده ی جنوب من ، ستاره ی شمال ، تو

محسن پورهاجریان