به تدبیر خداوند اعتماد کن

به تدبیر خداوند اعتماد کن


آتش نمی سوزاند«ابراهیم» را
و دریایی غرق نمی کند«موسی» را
کودکی مادرش او را به دست موج های نیل می سپارد، تا برسد به خانۀ فرعونِ تشنه به خونَش…
به تدبیرش اعتماد کن
دیگری را برادرانش به چاه می اندازند، سر از خانۀ عزیز مصر در می آورد. مکر زلیخا زندانی اش می کند، اما عاقبت بر تخت مُلک می نشیند…
از این قِصص قرآنی هنوز هم نیاموختی؟ که اگر همۀ عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و خدا نخواهد، نمی توانند.
او که یگانه تکیه گاه من و توست!
پس:
به حکمتش دل بسپار.
به او توکل کن.
و به سمت او قدمی بردار، تا ده قدم آمدنش به سوی خود را به تماشا بنشینی…