شعری که آقا برای هر بیتش یک آفرین گفت

️ شعری که «آقا» برای هر بیتش یک آفرین گفت

یکی از روحانیونی که در جلسه شعرا با رهبری شعر خواند، سید محمدمهدی شفیعی بود. بیت به بیتش تحسین برانگیز بود و جمع را به تشویق و احسنت و آفرین وامی داشت. آقا هم برای هر بیت یک آفرین می‌گفت. هیجانی داشت که برخی را حتی نیم خیز می کرد تا چهره‌اش را هم ببینند.

کوه باشی سیل یا باران... چه فرقی می‌کند
سرو باشی باد یا توفان.... چه فرقی می‌کند

مرزها سهم زمینند و تو سهم آسمان
آسمان شام با ایران چه فرقی می‌کند

قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم
حصر الزهرا و آبادان چه فرقی می‌کند

مرز ما عشق است هرجا اوست آنجا خاک ماست
سامرا، غزّه، حلب، تهران چه فرقی می‌کند

هر که را صبح شهادت نیست شام مرگ هست
بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی می‌کند

شعله در شعله تن ققنوس می سوزد ولی
لحظه آغاز با پایان چه فرقی می کند

آقا بعد از خاتمه گفتند: هم لفظ هم مناسبت و هم معنا نو بود