رویــارو ( غـزل )

هـوای مـاهِ فروردیـن نشان از بـوی روی تـوست
گل اُردیبهشت‌ عطرش ترواش‌بخش بوی توست

فــروغ آفــتـابـی یــا هــلال مــاه خــردادی ...؛؛؛
مَه‌وخور سر به تعظیمند و هردو روبروی توست

چوشبنم بر رخ گل هست چه میریزه عرق مرداد
ببین این‌شرم و این خجلت همه ازآبروی توست

لـبت گـیلاس تیـرسـت و لُـپت عـنّـاب شـهـریـور
نـمـویِ سنـبـلِ گـنـدم مـثال رشـد مـوی تـوسـت

گلـی بـاشـد بـیافـشـانـد ؛؛ شـمـیـم مـهـربـانـی را
نسیم مهر و آبان هِی مدام در جستجوی توست

اگـر گـرد و غـبـار غــم تـصـرف کـرد وجـودت را
فقـط گـرمابـهٔ آذر نـیاز بـر شُست‌وشـوی توست

بِـدَم سـرمـازُدای دی دمـی مـستـانـه پـی در پـی
نَفَس‌بخش‌با‌شراب‌ومِی‌ که‌گرما درسبوی‌ توست

بکش از بهمن منحوس‌ِ سرد و برج درد ، نقّاش :
چو عکس از دار آویزان طنابی بر گلـوی توست

چه‌خوش‌گفت:نغمهٔ‌اسفند‌ ز‌خود‌ساز آدمک‌نزبرف
ولیکن آدمیّـت در سرشت و خلق وخوی توست

دوازده بـرج خورشیدی بشد تفصیل‌ اوصافت ..
چه فـصلـی بهـتر از قـلبی نـویـد آرزوی تـوست

#رویارو
#یزدان_ماماهانی
_🎹♥️ اُرگـ ســـــرخ ♥️🎹_