زهرا حرف تازه خدا بود: «انّا اَعْطَیناکَ الکوثَر»؛ نگاهی

زهرا حرف تازه خدا بود: «انّا اَعْطَیناکَ الکوثَر»؛ نگاهی نو، به سراپای هستی. ارتباط خاک با خدا؛ بانوی حماسه؛بانوی شهادت.. پیش از زهرا «شهادت» این همه، تازگی نداشت. او که آمد، جانی تازه گرفت، مادرانه، شهادت را بزرگ می کرد. آگاهانه شهادت را شیر می داد... کربلا را بر دامان می نشاند. برای عاشورا، لالایی می خواند. گیسوان «اسارت» را شانه می زد! حکایت چاه و محراب خون را می دانست. با این همه، اهل شکایت نبود. اگر هم می گفت، درد می گفت که درمان بشنود!...
شهادت مادر حسنین تسلیت باد
# فکر نو