📸 تنهـــایی بعضی ادمـــا، نه پر میــشه، نه فراموش میشه نه
📸 تنهـــایی بعضی ادمـــا، نه پر میــشه، نه فراموش میشه نه حــتی زخمـــش ترمـیم میشه. میشه یه حفره، با گنــجایش بی‌نهایت از غــم.
بعد این غــم که بره تو حــفره، کم کم بــهش عادت میکنی و خو میگیری؛
یهو به خودت میای میبینی غم از چشمات میباره، از صدات حرف میزنه، از نوشته هات سرک میکشه، از وجودت استفاده میکنه و خلــاصه هرجور که هــست، خودشو نــشونت میده.
غم میشینه پشــت روحت، همونجا جا خــوش میکنه و از روحت تغذیــه میکنه تا روزی که بتونه کل بدنــتو تصاحب کنه و روح و جســمتو به اسم خــودش بــزنه...
بعد این غــم که بره تو حــفره، کم کم بــهش عادت میکنی و خو میگیری؛
یهو به خودت میای میبینی غم از چشمات میباره، از صدات حرف میزنه، از نوشته هات سرک میکشه، از وجودت استفاده میکنه و خلــاصه هرجور که هــست، خودشو نــشونت میده.
غم میشینه پشــت روحت، همونجا جا خــوش میکنه و از روحت تغذیــه میکنه تا روزی که بتونه کل بدنــتو تصاحب کنه و روح و جســمتو به اسم خــودش بــزنه...
۳۳.۶k
۱۷ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.