شماره

شماره 2



ارتباط غذا با عمل آمیزش

آمیزش باید در آرامش کامل بدن صورت بگیرد و بدن نیاز دارد قوای خود را صرفاً متمرکز بر انجام بهینه و مفید این فرآیند نماید تا مشکلی به وجود نیاید بلکه سلامتی ارتقا یابد. نباید با شکم پر آمیزش انجام شود، بلکه باید حدود 2 تا 3 ساعت فاصله زمانی وجود داشته باشد تا غذا از معده رد شود. اگر این مسئله رعایت نشود، به شدت اختلال هضم ایجاد می‌گردد. بسیاری از مشکلات آمیزش مانند：
زودانزالی و یا ضعیف شدن توان جنسی می‌تواند به همین دلیل باشد. همچنین آمیزش باید به دنبال استراحت بدن و اتمام هضم معدی صورت بگیرد و نباید با معده پر (بلافاصله یا کمی پس از صرف غذا) انجام شود. اگر این اصول رعایت نشوند، هیچ‌یک از فواید روانی-جسمانی متصور برای عمل جنسی محقق نشده و از سوی دیگر، مشکلات عدیده رخ خواهد داد که به تدریج شخص را بیمار و بیمارتر نموده و ناباروری هم به وقوع خواهد پیوست و یا سلول تخم و نوزاد حاصل از این آمیزش در وضعیت متعادل و بهینه سلامتی نخواهد بود و ممکن است دچار درجاتی از اختلالات یا حتی ناهنجاری‌های بدن و عملکرد آن شود. این افراد حتی ممکن است به دلیل رعایت نکردن همین تدابیر اختلال‌هایی مانند درد پشت، درد سیاتیک و گرفتگی‌های عضلانی، عود کردن واریس و دردهای ناشی از آن را تجربه کنند.

بقیه مطالب در پست بعدی