می گذرد!

می گذرد!
آرام بگیر عزیزِ من!
در انتهای ِ شب، روشنی ِآفتاب نشسته بر پنجره در انتهایِ اندوه و اشک، زیبایی ِ لبخندیست ؛ در انتهای سختی ها، آسانیست
و انتهای زمستان، بهار با فنجانی چای منتظر توست!
می گذرد...
چایت سرد نشود عزیزِ من...