خنده نکنید. بلکه تصور کنید شما در آن دهه زیست نموده اید.

ما آخرین نسل بازی های کوچه ایم!
نخستین نسلی که موسیقی را از رادیو ضبط کردیم!
فیلم را با ویدئو دیدیم!
و با دسته های آتاری ساعت ها
پای بازی های نه چندان پیچیده شاد بودیم !!!
ما آخرین نسلی هستیم
که بدون موبایل و لپتاب و فیس بوک و وایبر زندگی کردیم،
اما زندگی کردیم...
سر خوردن از روی تشکهای پشت پرده
چای را با نگاهمان از کتری تا فنجان دنبال کرده ایم...
ما آخرین نسل قصه های پای پدر و مادرهاییم هستیم!
آخرین گروه شب نشینی های پر از شادی ...
نشست هایی بدون وایبر و اینترنت...
دورهم هایی با یک دنیا تجربه ی کسب شده در آخر شب...
یک عالم دانش جدید..
آخرین نسل شب نشینی های گفتن از جن وغول.
پیاده رفتنهای مدرسه .
کیوسک تلفن عمومی سکه ای.پشت وانت نشستن تاشهر.مخفی کردن ویدئو داخل گونی.
دوربین عکاسی با فیلم ۳۶ تایی..
ما تنها نسلی هستیم
که مثل پاییز بین تابستان و زمستان
دو فصل متفاوت را تجربه کردیم!
فصلی با عشق!!
فصلی بدونه تکنولوژی!!
ما متولدین دهه های۴۰ و ۵۰ و ۶۰ هستیم.
نسلی کمیاب که هم تکه ای از دوره شاه دید.تکه ای از تند رویهای ریشداران بی ریش سابق را دید.کمیته ها دید.چهار خیابانی زدن موی پسرها در خیابان دید. خاموشیهای طولانی در شب بخاطر بمباران دید.پدرهایی را دید که به جبهه رفتند دیگر نیامدند واگر هم آمدند بدون دست وپا یا در صندوقی چوبی جنازه شان آمد.
نسل فندق باز .هفت سنگ باز ووسطی باز .
نسلی که آخرین متد با کلاس پیراشکی که به جای خامه داخلش خرما بود دید.
نسلی که دیگر شبيهي نخواهد داشت...
نسلی پر از خاطرات ساده اما ناب....
یادش بخیر چه روزهایی بود
صف مرغ وتخم مرغ .پیت نفت به دست.
دفتر چه های خواربار برای قوه قلمی برای چراغ قوه
بزرگترین ارتباط ما با سخنان خارج ایران رادیو کویت جمعه ها ترانه پخش میکرد نیم ساعت. لعنتی چه نسلی بودیم که هنوز با آنهمه بلایای طبیعی وغیر طبیعی زنده ایم ...