من فکر کنم انسان امروزی، نیاز جدیدی به نام《 ایستگاه توقف》
من فکر کنم انسان امروزی، نیاز جدیدی به نام《 ایستگاه توقف》دارد. این نام را من -برای خودم- روی آن گذاشته ام.
پیوسته دویدن در پی هر هدفی، قطعا جایی ما را از نفس خواهد انداخت. ما را به مرز " نمی خواهم ادامه دهم" خواهد کشاند. 🍃
ما امروزی ها از وقتی اطراف را دیدیم، تصمیم گرفتیم رقابت کنیم. چشم مان به دست این و آن بود که چه کردند، چه شدند، کجا را گرفتند و پیشرفت را به هر قیمتی خریدار شدیم.🌻
شنیدیم اطرافیان رفته اند چیزهای جدید یاد گرفته اند، ما هم به سرعت اقدام کردیم. خانه و ماشین های دیگران بهتر شد، پس ما نباید از آن ها جا می ماندیم.🌵
یک بار شد در مسیر از خودمان بپرسیم" مطمئن هستی بدون در نظر گرفتن دیگران تلاش میکنی؟" " مطمئن هستی خودت را در یک مسابقه برای عقب نماندن از دیگران گرفتار نکرده ای؟"
از خودمان پرسیدیم" در پی بهترین چیزهای دنیا هستی یا بهترین چیزها در دنیا برای خودت؟"
باری خوب و از دور به خواسته مان نگاه کردیم تا بدانیم آیا واقعا آن طور که فکر میکنیم برایمان مناسب هستند یا نه؟
ما اسیر شده ایم رفیق! 🐰
اسیر این مسابقات مقایسه ای با دختر فلانی و پسر بهمانی. با بچه ی مردمی که فقط خدا می داند او خودش را با چه کسانی مقایسه کرده و "بچه ی مردم" او که بوده.
اسیر تله ای به اسم پیشرفت.
چه دیدار های صمیمانه ای را که به خاطر چند قدم پیشرفت دیگر از دست ندادیم.
چه پیاده روی هایی که غروب ها می توانستیم داشته باشیم اما برای آنکه پیشرفت کنیم نرفتیم!
چه شب هایی که می توانستیم خواب راحت را تجربه کنیم اما در فکر جلو زدن از دیگران بی خواب شدیم.
این مسابقه های خودساخته، خط پایانی ندارند. چراکه خودمان آن ها را طراحی کرده ایم و ذهن بی پایان ما به آن ها انتها نمی دهد. فقط باید بدویم و بدویم تا روزی که برسیم به یک چاله ی خالی و تاریک و بفهمیم بله! مردیم و هیچ از زندگی نفهمیدیم. بیا مثل من وقت هایی ایستگاه توقف داشته باش! اگر یک روز حوصله نداشتی کتاب نخوان! هر فرهیخته ی دانایی هم یک وقت هایی حوصله ندارد.
اگر یک بار در عصر زمستان دلت خواست زیر پتو بخزی و چند ساعتی را بیخیال دنیا بخوابی، بخواب. اگر به خودت تحمیل کردی که بیشتر از معمول تلاش کنی اما دلت بودن کنار دوستی را خواست، برای دومی اقدام کن.
یک وقت هایی، در همین لحظه که هستی بایست! ببین سال ها بعد که پیر شدی، دلت برای سفرهایی که نکردی تنگ می شود یا تلاش هایی که برای پیشرفتِ دیوانه وار کردی؟
پ ن : یه کم به حرفام فکر کن، همین🌿✌
پیوسته دویدن در پی هر هدفی، قطعا جایی ما را از نفس خواهد انداخت. ما را به مرز " نمی خواهم ادامه دهم" خواهد کشاند. 🍃
ما امروزی ها از وقتی اطراف را دیدیم، تصمیم گرفتیم رقابت کنیم. چشم مان به دست این و آن بود که چه کردند، چه شدند، کجا را گرفتند و پیشرفت را به هر قیمتی خریدار شدیم.🌻
شنیدیم اطرافیان رفته اند چیزهای جدید یاد گرفته اند، ما هم به سرعت اقدام کردیم. خانه و ماشین های دیگران بهتر شد، پس ما نباید از آن ها جا می ماندیم.🌵
یک بار شد در مسیر از خودمان بپرسیم" مطمئن هستی بدون در نظر گرفتن دیگران تلاش میکنی؟" " مطمئن هستی خودت را در یک مسابقه برای عقب نماندن از دیگران گرفتار نکرده ای؟"
از خودمان پرسیدیم" در پی بهترین چیزهای دنیا هستی یا بهترین چیزها در دنیا برای خودت؟"
باری خوب و از دور به خواسته مان نگاه کردیم تا بدانیم آیا واقعا آن طور که فکر میکنیم برایمان مناسب هستند یا نه؟
ما اسیر شده ایم رفیق! 🐰
اسیر این مسابقات مقایسه ای با دختر فلانی و پسر بهمانی. با بچه ی مردمی که فقط خدا می داند او خودش را با چه کسانی مقایسه کرده و "بچه ی مردم" او که بوده.
اسیر تله ای به اسم پیشرفت.
چه دیدار های صمیمانه ای را که به خاطر چند قدم پیشرفت دیگر از دست ندادیم.
چه پیاده روی هایی که غروب ها می توانستیم داشته باشیم اما برای آنکه پیشرفت کنیم نرفتیم!
چه شب هایی که می توانستیم خواب راحت را تجربه کنیم اما در فکر جلو زدن از دیگران بی خواب شدیم.
این مسابقه های خودساخته، خط پایانی ندارند. چراکه خودمان آن ها را طراحی کرده ایم و ذهن بی پایان ما به آن ها انتها نمی دهد. فقط باید بدویم و بدویم تا روزی که برسیم به یک چاله ی خالی و تاریک و بفهمیم بله! مردیم و هیچ از زندگی نفهمیدیم. بیا مثل من وقت هایی ایستگاه توقف داشته باش! اگر یک روز حوصله نداشتی کتاب نخوان! هر فرهیخته ی دانایی هم یک وقت هایی حوصله ندارد.
اگر یک بار در عصر زمستان دلت خواست زیر پتو بخزی و چند ساعتی را بیخیال دنیا بخوابی، بخواب. اگر به خودت تحمیل کردی که بیشتر از معمول تلاش کنی اما دلت بودن کنار دوستی را خواست، برای دومی اقدام کن.
یک وقت هایی، در همین لحظه که هستی بایست! ببین سال ها بعد که پیر شدی، دلت برای سفرهایی که نکردی تنگ می شود یا تلاش هایی که برای پیشرفتِ دیوانه وار کردی؟
پ ن : یه کم به حرفام فکر کن، همین🌿✌
۶.۴k
۰۵ اسفند ۱۴۰۰
