بر گلشنی اگر بگذشتم چو باد صبح

بر گلشنی اگر بگذشتم چو باد صبح
نی عشق‌سرو بود و نه شوق‌صنوبرم

بوی تو می‌شنیدم و بر یاد روی تو
دادند ساقیان طرب یک دو ساغرم



‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎