مرا با برکه ‌ام بگذار، دریا ارمغانِ توبگو جوی حقیریآرزوی رود...

این قلب ترک خورده من بند به مو بود، من عاشق او بودم و او عاش...

ای کاش بی باران نماند،چتری که ما را با هم به منزل می‌رساند!....

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط