نامدران وطن ایران
#نامدران#وطن#ایران
قاسمعلی ظهیرنژاد (زاده ۱۳۰۳ اردبیل – درگذشته ۲۱ مهر ۱۳۷۸ تهران) سرلشکر نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی بود، که در فاصله سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در خلال جنگ ایران و عراق، ریاست ستاد مشترک ارتش را برعهده داشت.
وی در سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده افسری ارتش شد و از ۱۳۳۳ با درجه ستواندومی فعالیت در ارتش شاهنشاهی ایران را آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۲ با درجه سرهنگدومی، از ارتش بازنشسته شد، ولی پس از وقوع انقلاب، به ارتش جمهوری اسلامی ایران فراخوانده شد و دوره کوتاهی در سال ۱۳۵۸ فرماندهی لشکر ۶۴ پیاده ارومیه را برعهده داشت. ظهیرنژاد از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ فرمانده ژاندارمری و از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ فرمانده نیروی زمینی ارتش بودو در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ ریاست گروه مشاوران نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح را برعهده داشت
طول جنگ ایران و عراق پافشاری او بر اجرای روشهای کلاسیک رزمی در انجام عملیاتهای نظامی، موجب درگیری وی با فرماندهان ارشد سپاه پاسداران بود. ظهیرنژاد از طراحان اصلی بحث ورود به خاک عراق، پس از آزادسازی خرمشهر بود و استدلالش برای این تاکتیک، تحت فشار گذاشتن عراق، برای تخلیه نیروهای خود از شهرهایی از ایران بود، که هنوز تحت اشغال نیروهای ارتش عراق قرار داشت. به گفته برخی همکارانش همچون تیمسار بختیاری، ظهیرنژاد دیدی بسیار منطقی داشت و به گفته برخی دیگر، کمتر ریسکپذیر بود و همین باعث مخالفتش با برخی عملیاتهایی بود که در آنها از نیروی انسانی زیادی استفاده میشد.
قاسمعلی ظهیرنژاد (زاده ۱۳۰۳ اردبیل – درگذشته ۲۱ مهر ۱۳۷۸ تهران) سرلشکر نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی بود، که در فاصله سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در خلال جنگ ایران و عراق، ریاست ستاد مشترک ارتش را برعهده داشت.
وی در سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده افسری ارتش شد و از ۱۳۳۳ با درجه ستواندومی فعالیت در ارتش شاهنشاهی ایران را آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۲ با درجه سرهنگدومی، از ارتش بازنشسته شد، ولی پس از وقوع انقلاب، به ارتش جمهوری اسلامی ایران فراخوانده شد و دوره کوتاهی در سال ۱۳۵۸ فرماندهی لشکر ۶۴ پیاده ارومیه را برعهده داشت. ظهیرنژاد از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ فرمانده ژاندارمری و از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ فرمانده نیروی زمینی ارتش بودو در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ ریاست گروه مشاوران نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح را برعهده داشت
طول جنگ ایران و عراق پافشاری او بر اجرای روشهای کلاسیک رزمی در انجام عملیاتهای نظامی، موجب درگیری وی با فرماندهان ارشد سپاه پاسداران بود. ظهیرنژاد از طراحان اصلی بحث ورود به خاک عراق، پس از آزادسازی خرمشهر بود و استدلالش برای این تاکتیک، تحت فشار گذاشتن عراق، برای تخلیه نیروهای خود از شهرهایی از ایران بود، که هنوز تحت اشغال نیروهای ارتش عراق قرار داشت. به گفته برخی همکارانش همچون تیمسار بختیاری، ظهیرنژاد دیدی بسیار منطقی داشت و به گفته برخی دیگر، کمتر ریسکپذیر بود و همین باعث مخالفتش با برخی عملیاتهایی بود که در آنها از نیروی انسانی زیادی استفاده میشد.
۲.۵k
۱۱ دی ۱۴۰۰