شعر هوشنگ ابتهاج برای استاد شهریار

♨ ️شعر هوشنگ ابتهاج برای استاد #شهریار:

با من بی‏کس تنها شده یارا تو بمان
همه رفتند از این خانه خدارا تو بمان

من بی برگ خزان دیده دگر رفتنی‌ام
تو همه بار و بری تازه بهارا تو بمان

داغ و درد است همه نقش و نگار دل من
بنگر این نقش بخون شسته نگارا تو بمان

زین بیابان گذری نیست سواران را لیک
دل ما خوش بفریبی است‌، غبارا تو بمان

هر دم از حلقه عشاق‌، پریشانی رفت
به سر زلف بتان سلسله دارا تو بمان

شهریارا تو بمان بر سر این خیل یتیم
پدرا، یارا، اندوه گسارا تو بمان

«‌سایه‌» در پای تو چون موج دمی زارگریست
که سر سبز تو خوش باد کنارا تو بمان

#هوشنگ_ابتهاج
دیدگاه ها (۲)

بی‌رنگ فرورفتم در عشق تو ای دلبر برکش تو از این خنبم ...

بگذارید هر کسی از راه خودش برود...اما بدانید راه اصلی یکی بی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط