آن شب هارا به یاد نمیآورمنمیدانم آن شب ها که تاصبح کنا

آن شب هارا به یاد نمی‌آورم،‌نمیدانم آن شب ها که تاصبح کنار گهواره‌ام بیدارمیماندی چه حسی داشتی.
آری به گفته خودشما باید مادر باشم تادرک کنم شاید آن روزکه این کارهارا درک کرده باشم،‌ازکارهایی که انجام داده ام و باعث ناراحتی شما شده است شرمسارواندوهگین شوم...
آن روزهای بیماری‌ام یادت هست؟!‌به یادم می‌آورم!‌یادم هست که چگونه سرگشته و حیران بودی.شمامانند مرغی پرکنده بال‌بال می‌زدید ومن هرلحظه که به شما نگاه میکردم دردرافراموش کرده وباقلبی شکسته میگریستم...
جهان به اعتبارخنده‌ی توزیباست...
ای‌عشق!
میدانی‌ هفتاد،‌هشتاد درصد زیبایی دنیابخاطرتوست و هنگامی که
لبخند به روی چهرت نمایان می‌شود تمام زیبایی دنیاازآن تومیشود.
مادرم توتنها فرشته‌ی زندگی من هستی!