استانایران سیستان
#استان_ایران سیستان
سیستان که تغییر یافتهٔ سجستان یا سکستان است به «معنای سرزمین قوم سکا» است.
بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد اما در عین حال از گوناگونی آبوهوایی و اقلیمی ویژهای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم میخورد
استان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوههای استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت بالایی برای توسعه و آبادانی برخوردار است. اگرچه در دهههای اخیر، کشف منابع طبیعی و معدنهای بزرگ در استان رخ داد اما ایجاد صنایع در آن، با مشکل روبرو بوده و فقر در این استان گسترش یافتهاست. آموزش در این استان نیز با مشکل روبرو شدهاست و رسانهها از «آمار تکاندهندهٔ محرومیت تحصیلی در سیستانوبلوچستان» و «نبود امکانات اولیه برای تحصیل در مدارس این استان» نوشتهاند. مردم این استان از دید امکانات ورزشی و سرگرمی نیز محروم هستند. کمبودهای بهداشت و درمان در این استان، بارها مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاست. در تیر ۱۴۰۰، استاندار سیستان و بلوچستان گفت که با «کمترین امکانات در حال مقابله با موج جدید کرونا هستیم» و اعلام کرد که ۱۰ شهر این استان، بیمارستان ندارند. زنان این استان از نظر سواد، درمانی، اجتماعی و رسانهای دچار مشکلات جدی هستند.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴ کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب آشامیدنی استفاده کنند
لحاظ توسعه کمترین توسعه را در میان استانهای ایران دارد. زراعت اشکال متعددی دارد و صنعت آبی آن وابسته به رود هیرمند است.
در دهه ۱۳۹۰، کمک نکردن کانونهای قوی مالی چون بانکها به تولیدکنندگان، مشکلات وابسته به آوردن ماشین و فناوری پیشرفته، دادن تسهیلات به افراد غیرمتخصص، فرار نیروی کار متخصص از استان، فرار سرمایه از استان و کمبود امتیازها و تشویقکنندگان سرمایهگذاری در این استان، از مهمترین مانعهای گسترش صنعتی آن هستند.
سفال کلپورگان با پیشینه ساخت ۷۰۰۰ ساله، سوزندوزی با نقشهایی الگوگرفته از طبیعت استان، قالیبافی، گلیمبافی، حصیردوزی، چادربافی، پردهبافی، جوالبافی، نمدمالی، سکهدوزی، آیینهدوزی، پریواردوزی، خامهدوزی و سیاهدوزی را به عنوان مهمترین صنایع دستی و از رهآوردهای سیستان و بلوچستان نام بردهاند
شهر سوخته (سیستان کوه آتشفشانی تفتان دریاچه هامون (سیستان)کوه خواجه (سیستان)قلعه دزک (بلوچستان)
گل فشان ناپگ بیبی دوست (سیستان)
قبرستان اسپیدژکوه خضر
و.....
سیستان که تغییر یافتهٔ سجستان یا سکستان است به «معنای سرزمین قوم سکا» است.
بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد اما در عین حال از گوناگونی آبوهوایی و اقلیمی ویژهای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم میخورد
استان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوههای استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت بالایی برای توسعه و آبادانی برخوردار است. اگرچه در دهههای اخیر، کشف منابع طبیعی و معدنهای بزرگ در استان رخ داد اما ایجاد صنایع در آن، با مشکل روبرو بوده و فقر در این استان گسترش یافتهاست. آموزش در این استان نیز با مشکل روبرو شدهاست و رسانهها از «آمار تکاندهندهٔ محرومیت تحصیلی در سیستانوبلوچستان» و «نبود امکانات اولیه برای تحصیل در مدارس این استان» نوشتهاند. مردم این استان از دید امکانات ورزشی و سرگرمی نیز محروم هستند. کمبودهای بهداشت و درمان در این استان، بارها مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاست. در تیر ۱۴۰۰، استاندار سیستان و بلوچستان گفت که با «کمترین امکانات در حال مقابله با موج جدید کرونا هستیم» و اعلام کرد که ۱۰ شهر این استان، بیمارستان ندارند. زنان این استان از نظر سواد، درمانی، اجتماعی و رسانهای دچار مشکلات جدی هستند.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴ کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب آشامیدنی استفاده کنند
لحاظ توسعه کمترین توسعه را در میان استانهای ایران دارد. زراعت اشکال متعددی دارد و صنعت آبی آن وابسته به رود هیرمند است.
در دهه ۱۳۹۰، کمک نکردن کانونهای قوی مالی چون بانکها به تولیدکنندگان، مشکلات وابسته به آوردن ماشین و فناوری پیشرفته، دادن تسهیلات به افراد غیرمتخصص، فرار نیروی کار متخصص از استان، فرار سرمایه از استان و کمبود امتیازها و تشویقکنندگان سرمایهگذاری در این استان، از مهمترین مانعهای گسترش صنعتی آن هستند.
سفال کلپورگان با پیشینه ساخت ۷۰۰۰ ساله، سوزندوزی با نقشهایی الگوگرفته از طبیعت استان، قالیبافی، گلیمبافی، حصیردوزی، چادربافی، پردهبافی، جوالبافی، نمدمالی، سکهدوزی، آیینهدوزی، پریواردوزی، خامهدوزی و سیاهدوزی را به عنوان مهمترین صنایع دستی و از رهآوردهای سیستان و بلوچستان نام بردهاند
شهر سوخته (سیستان کوه آتشفشانی تفتان دریاچه هامون (سیستان)کوه خواجه (سیستان)قلعه دزک (بلوچستان)
گل فشان ناپگ بیبی دوست (سیستان)
قبرستان اسپیدژکوه خضر
و.....
- ۳.۳k
- ۳۰ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط