قسمتی کوتاه از یک شعر بلندم برگزیده جشنواره کاج
ببین
تکه‌ای از غروب
جاری شده است از زخم سرباز
که هرچه افول می‌کند
تمام نمی‌شود
به سحر نمی‌رسد
این صورت رنگ‌پریده
پرچم سفید صلح است
که برافراشته نمی‌شود
........«من»
تکه‌ای از غروب
جاری شده است از زخم سرباز
که هرچه افول می‌کند
تمام نمی‌شود
به سحر نمی‌رسد
این صورت رنگ‌پریده
پرچم سفید صلح است
که برافراشته نمی‌شود
........«من»
۲.۴k
۲۸ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.