Harfe Dele Khiliyaaa

Harfe Dele Khiliyaaa ...
من خستہ ام ...
خستہ ام... از این زندگے... از این دنیاے به ظاهر زیبا... از این مردم که به ظاهر صادق و با وفا ...
خستہ ام... از دورے ... از درد انتظار از این بیماری ناعلاج
خستہ ام از این همہ دروغ و نیرنگ ...
خستہ ام... ارے پروردگارم ، این دنیا خستہ ام ، از ادم هایش، از دروغ هایش از نیرنگ هایش خستہ ام... پس کو صداقت و محبت
چرا اندکے محبت در میان دل مردم نیست ؟
چرا قطره اے از عشق در چشمان بندهایت نیست ؟
همش دروغ پیداست ، همش نیرنگ پیداس ... دیگر دست محبتے در میان مردم نیست
دیگر عشقے پاک و مقدس در میان مردم نیست ، سفره ے دل مردم همش دروغ است ... به ظاهر پاک و صادقانہ است

اے خدایم ... اے معبودم خستہ ام ... کو زندگے پاک و مقدسانہ
اے خدایم بهـــــے خستس از ادم هاے دنیاش ...
اخــــــــــہ چرا من ... ؟!؟
و این جملہ اے است که هر روز با خودم تکرارش میکنـــــم⇧⇧

(no) No copy (no)