ﺧﻮﺷﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻡ
ﺧﻮﺷﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻡ
ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺑﻮﺩﻡ
ﭼﺮﺍ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩﯼ
ﻣﯿﺎﻥ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﯼ
ﺩﻡ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﻡ
ﺻﺪﺍﯼ ﻃﺒﻞ ﻭ ﺷﯿﭙﻮﺭ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺒﻞ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺳﺖ
ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﺮﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﻭﻫﺒﺎﻧﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻟﺒﺎﺱ ﺷﺨﺼﯿﻢ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺧﻂ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻧﺪ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ
ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺷﺨﻮﺭﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ
ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺷﺨﻮﺭﯼ ﺭﻧﮓ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻧﮕﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﻮ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﺭﻭﻥ
ﮐﻪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺧﻮﻥ
ﻧﮕﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﻮ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻏﻢ
ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﺮﺧﺼﯽ ﮐﻢ
ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﮔﻬﯽ ﺗﮏ ﺗﯿﺮ ﮔﻬﯽ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻼﻍ ﭘﺮ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ
ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺑﺮﮒ ﭼﺎﯾﯽ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﯿﺎﯾﯽ
ﻟﺐ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﻣﺪ
ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ
ﺑﻤﯿﺮﺩ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ
ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﺩ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻨﺎ ﺷﺪ
ﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺸﺪ ﺑﺮ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺷﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ
ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ ﯾﮏ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺑﻮﺩﻡ
ﭼﺮﺍ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩﯼ
ﻣﯿﺎﻥ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﯼ
ﺩﻡ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﻡ
ﺻﺪﺍﯼ ﻃﺒﻞ ﻭ ﺷﯿﭙﻮﺭ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺒﻞ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺳﺖ
ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺷﺨﺼﯽ ﮔﺮﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﻭﻫﺒﺎﻧﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻟﺒﺎﺱ ﺷﺨﺼﯿﻢ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺧﻂ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻧﺪ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ
ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺷﺨﻮﺭﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ
ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺷﺨﻮﺭﯼ ﺭﻧﮓ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻧﮕﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﻮ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﺭﻭﻥ
ﮐﻪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺧﻮﻥ
ﻧﮕﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﻮ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻏﻢ
ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﺮﺧﺼﯽ ﮐﻢ
ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﮔﻬﯽ ﺗﮏ ﺗﯿﺮ ﮔﻬﯽ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻼﻍ ﭘﺮ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ
ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺑﺮﮒ ﭼﺎﯾﯽ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﯿﺎﯾﯽ
ﻟﺐ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﻣﺪ
ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ
ﺑﻤﯿﺮﺩ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ
ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﺩ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻨﺎ ﺷﺪ
ﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺸﺪ ﺑﺮ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺷﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ
ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ ﯾﮏ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ
۷۲۶
۱۸ تیر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.