تو اگر خنده ن دل ضربان م گرد

تو اگر خنده كنى دل ضربان مى گيرد
طلب بوسه از آن غنچه دهان مى گيرد

بهر هر بوسه ى تو جان به لبم مى آيد
لبم از بوسه ى شيرين تو جان مى گيرد

عشق تو آتش اگر بر تن و جانم بزند
قلبم از آتش عشقت نوسان مى گيرد


گر رسد دست دلم بر در باغ دل تو
سايه ى عيش از آن سرو روان مى گيرد

گر چه يوسف شده اى سوى در بسته نرو
با زليخا شدنم جامه دران مى گيرد


به سيه چاله ى چشمان تو اى مستبدم
دل مشروطه طلب هم خفقان مى گيرد


تا كه تسخير شود كشور دل با نگهت
با جهانگيرى تو هر دو جهان مى گيرد