تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی

تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی..
اندوه بزرگی ست زمانــی که نباشی!
آه از نفس پاک تو و صبـــح نشابور
از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی..
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار
فیروزه و یاقـوت به آفاق بپاشی!
ای باد سبک سار! مرا بگذر و بگذار!
هشدار! که آرامش ما را نخراشی..
هرگــز بـه تـــو دستم نرسد ماه بلندم!
اندوه بزرگی ست چه باشی.. چه نباشی...

علیرضابدیع


http://media2.ir/8730-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D8%A2%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%AD%D8%AC%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%88-%D9%85%D8%A7%D9%87%DB%8C/