سیری در نهج البلاغه

#سیری_در_نهج_البلاغه
#حکمت_صد_و_چهار


🔶 اشاره ی امام در این جا به زندگی زاهدانه ی حضرت عیسی است 👇

🔸 او سنگ را بالش خود قرار می داد، لباس خشن می پوشید، غذای ناگوار مانند نان خشک می خورد. 🍁

🔸 نان خورش او گرسنگی، چراغ شب هایش ماه، سر پناه او در زمستان مشرق و مغرب زمین بود که صبح ها در طرف غرب و عصرها در طرف شرق رو به آفتاب قرار می گرفت.🍁

🔸 میوه و گل او گیاهانی بود که زمین برای چهارپایان می رویاند. 🍁

🔸 نه همسری داشت که او را فریفته ی خود سازد و نه فرزندی که مشکلاتش او را غمگین سازد.🍁

🔸 نه مالی داشت که او را به خود مشغول دارد و نه طمعی که خوارش کند. 🍁

🔸 مرکبش پاهایش بود و خادمش دست هایش...🍁



🔶 به یقین کم تر کسی می تواند مانند حضرت مسیح زندگی کند و یا زهدی هم چون پیامبر اسلام و علی علیه السلام داشته باشد. 🍁

🔸 منظور آن است که مردم با ایمان تا آن جا که می توانند تعلقات دنیوی را از خود دور سازند و بار خود را سبک کنند و به زندگی هر چه ساده تر قانع شوند.🍁

🔸 چرا که زندگی های پر خرج و تجملاتی از یک سو تمام افکار انسان را به خود جذب می کند و از آخرت غافل می سازد و از سویی دیگر تهیه ی آن از مال حلال غالبا مشکل است، لذا انسان را به حلال یا مشتبه آلوده می سازد و از سوی سوم برای نیازمندان مایه ی حسرت و دل شکستگی و محدودیت و محرومیت می شود. 🍁