بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
ما موجودات ارزشمندی هستیم. به چه دلیل ارزشمند هستیم؟ اصل ارزشمندی انسان در اثر معرفت به خداست، خدایی که مرا خلق کرد و دوستم دارد، خدا کسی است که باعث شده در خانواده، پدر و مادرم مرا دوست داشته باشند و بچههایم به من وابسته بشوند و مثلاً بگویند پدر، مادر! ما کسی را غیر از شما نداریم... انسان با همین چیزهای ساده در روابط، احساس ارزشمندی میکند. یکی از فوائد مهم صلۀ رحم، همین است که افراد با نشاندادن محبت و دوستی نسبت بههم، به یکدیگر احساس ارزشمندی میدهند. همچنین وقتی کسی از دنیا میرود، این خویشاوندانش هستند که دور او جمع میشوند و غریبهها معمولاً از کنارش رد میشوند و میروند.
رفیق یعنی انرژی، رفیق یعنی احساس مثبت، رفیق یعنی حال خوب. آدم بهمرور زمان انس پیدا میکند، اگر رفیق هیچ کمکی هم به آدم نکند، آدم وقتی کسالت پیدا کند به عیادتش میآید، یا هنگام گرفتاری همدردی میکند، یک رفیق لااقل با انسان همزبانی میکند. چیز دیگر را نمیشود جای رفیق قرار داد، نه با تلویزیون و نه با تفریحات و نه با خیلی از موفقیتها، انسان نمیتواند جای رفیق را پر کند، همانطور که جای خانواده به این سادگی پر نمیشود.
پس چطوری باید باور کنم خدا دوستم دارد؟ اگر محبت خدا را باور کنم جایگزین محبت پدر و مادر، جایگزین محبت فرزند و اهل و عیال و جایگزین همه خواهد شد. همانطور که مادرها با ادبیات خاص خودشان محبتشان را نشان میدهند، مثل جانم، عزیزم، قربانت بروم و... یا رفقا برای ابراز محبت به همدیگر ادبیات و اصطلاحات خاص خودشان را دارند، خدای بزرگ هم وقتی میخواهد به بندهاش محبت کند محبتش را با ادبیات خاص خودش نشان میدهد و این ادبیات خاص را میتوان در قرآن دید.
یکی از راههایی که بفهمیم خدا ما را دوست دارد خواندن قرآن است، قرآن نامۀ عاشقانۀ خدا به بندههایش است، اصلاً همینکه خداوند به ما توجه کرده و با ما حرف زده است خیلی مهم و معنادار است. مقدار تأکیدهایی که در قرآن هست، مقدار اصرارهایی که برای انتقال مفاهیم به ذهن مخاطب هست و اصلاً حجم آیات قرآن، شدتِ محبت خدا به بندگانش را نشان میدهد.
در روایات فرمودهاند اگر کسی با قرآن انس بگیرد هیچوقت احساس تنهایی نمیکند. مَنْ أَنِسَ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ لَمْ تُوحِشْهُ مُفَارَقَةُ الْإِخْوَان؛ (غررالحکم ح 8790)
چرا؟ چون قرآن ابراز محبت خدا به بندۀ خودش است و قرآن وجود آدم را از محبتی که نیاز دارد پر میکند. خودتان بروید تجربه کنید. آنهایی که هزاران هزار آدم دورشان بود، تنهایی خودشان را با قرآن خواندن برطرف میکردند.
ما موجودات ارزشمندی هستیم. به چه دلیل ارزشمند هستیم؟ اصل ارزشمندی انسان در اثر معرفت به خداست، خدایی که مرا خلق کرد و دوستم دارد، خدا کسی است که باعث شده در خانواده، پدر و مادرم مرا دوست داشته باشند و بچههایم به من وابسته بشوند و مثلاً بگویند پدر، مادر! ما کسی را غیر از شما نداریم... انسان با همین چیزهای ساده در روابط، احساس ارزشمندی میکند. یکی از فوائد مهم صلۀ رحم، همین است که افراد با نشاندادن محبت و دوستی نسبت بههم، به یکدیگر احساس ارزشمندی میدهند. همچنین وقتی کسی از دنیا میرود، این خویشاوندانش هستند که دور او جمع میشوند و غریبهها معمولاً از کنارش رد میشوند و میروند.
رفیق یعنی انرژی، رفیق یعنی احساس مثبت، رفیق یعنی حال خوب. آدم بهمرور زمان انس پیدا میکند، اگر رفیق هیچ کمکی هم به آدم نکند، آدم وقتی کسالت پیدا کند به عیادتش میآید، یا هنگام گرفتاری همدردی میکند، یک رفیق لااقل با انسان همزبانی میکند. چیز دیگر را نمیشود جای رفیق قرار داد، نه با تلویزیون و نه با تفریحات و نه با خیلی از موفقیتها، انسان نمیتواند جای رفیق را پر کند، همانطور که جای خانواده به این سادگی پر نمیشود.
پس چطوری باید باور کنم خدا دوستم دارد؟ اگر محبت خدا را باور کنم جایگزین محبت پدر و مادر، جایگزین محبت فرزند و اهل و عیال و جایگزین همه خواهد شد. همانطور که مادرها با ادبیات خاص خودشان محبتشان را نشان میدهند، مثل جانم، عزیزم، قربانت بروم و... یا رفقا برای ابراز محبت به همدیگر ادبیات و اصطلاحات خاص خودشان را دارند، خدای بزرگ هم وقتی میخواهد به بندهاش محبت کند محبتش را با ادبیات خاص خودش نشان میدهد و این ادبیات خاص را میتوان در قرآن دید.
یکی از راههایی که بفهمیم خدا ما را دوست دارد خواندن قرآن است، قرآن نامۀ عاشقانۀ خدا به بندههایش است، اصلاً همینکه خداوند به ما توجه کرده و با ما حرف زده است خیلی مهم و معنادار است. مقدار تأکیدهایی که در قرآن هست، مقدار اصرارهایی که برای انتقال مفاهیم به ذهن مخاطب هست و اصلاً حجم آیات قرآن، شدتِ محبت خدا به بندگانش را نشان میدهد.
در روایات فرمودهاند اگر کسی با قرآن انس بگیرد هیچوقت احساس تنهایی نمیکند. مَنْ أَنِسَ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ لَمْ تُوحِشْهُ مُفَارَقَةُ الْإِخْوَان؛ (غررالحکم ح 8790)
چرا؟ چون قرآن ابراز محبت خدا به بندۀ خودش است و قرآن وجود آدم را از محبتی که نیاز دارد پر میکند. خودتان بروید تجربه کنید. آنهایی که هزاران هزار آدم دورشان بود، تنهایی خودشان را با قرآن خواندن برطرف میکردند.
۱.۰k
۱۳ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.