کیش و مات تو شدم نابغه ی مهره ی دل

کیش و مات تو شدم نابغه ی مهره ی دل ...
دل مریخیِ من باخت به تو زُهره ی دل ...

بدترین شیوه همین بود ، که تو حمله کنی ...
منِ بیچاره شَوم برده ی دل ...

رفته بودم سردیوار دلم بهرِ رُخَت ...
بی خبر رِخنه نمودی تو در قلعه ی دل ...

شیوه ات مهر و محبّت ، که شدم ماتِ دِلت ...
دست بر مهره شدم آمدی دُردانه ی دل ...

چیره دستی آری ! شاه دِلم تسلیم است ...
تو چه ملموس شکستی سراپرده ی دل ...

من که ماتَم ، به تو و بازیِ شطرنج دلت ...
برو خوش باش در این بازی شدی شهره ی دل ...