کاش یکی باشد، مسلط به دوست داشتن با پیش فرضِ ماندن آنقدر که اضافه اش از آغوشت بزند بیرون!و بداند که زندگی بی دلبری های مکرر، نه آبی را گرم میکند، نه دلی را!