اند

ﺩﺭ ﻋﺸﻖ، ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ . ﺩﺭ ﻋﺸﻖ، ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﻤﻞ اند،
ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﯾﮏ ﺳﺨﻦ ﺑﯿﺶ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﯾﻚ ﺳﺨﻦ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ
ﺷﻮﺩ؛ ﭘﺲ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻛﻮﺷﺸﯽ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺟُﺴﺘﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻼﻡ ﮐﻪ
ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ؛ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺳﺮﺷﺖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺯ
ﺟﻨﺲ ﻧﻮﺭ . ﻭ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﺍﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﺛﻘﻞ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ . ﭘﺲ
ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻭﺣﺪﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺁﻣﺪﻩ
ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺧﺎﻙ . ﺧﺎﻙ، ﺯﻣﯿﻦ . ﺭﻧﮓ ﻧﺎﺏ ﺑﻄﻦ ﺯﻣﯿﻦ ﻗﻬﻮﻩﺍﯼ ﺍﺳﺖ؛ ﻭ
ﺁﻓﺘﺎﺏ، ﻭ ﻧﻮﺭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺭﻧﺠﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ؛ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ . ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺟﻨﻮﺏ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﺍﺯ ﺧﺎﻙ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺍﺯ
ﻣﯿﺎﻥ ﻏﺰﻝ ﺣﺎﻓﻆ؛ ﻭ ﺗﻮ ﺭﻧﮓ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺍﻭ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﯽ .
ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﻟﻄﯿﻒ ﺍﺯ ﻧﺦ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺁﻓﺘﺎﺏ، ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺯﻣﯿﻨﻪٔ ﻧﺎﺭﻧﺠﯽ
ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﻼﯾﻢ ﻗﺮﻣﺰ!

روزگار سپری شده مردم سالخورده
محمود دولت آبادی