به اطرافم نگاه میکنم همه جا تلخی و اندوه است

به اطرافم نگاه میکنم، همه جا تلخی و اندوه است.
دل ها پر،
آدمها آزرده،
آدمها آزار .....
یک جای راه را غلط رفته ایم، وگرنه این همه دور بودن این قبیله از آرامش منطقی نیست.
یک پیچ را اشتباه رفته ایم، یک پیچ تند را.
اشتباه رفته ایم که دسته جمعی تنها مانده ایم. تمام گناه را هم نیندازیم گردن شبکه های اجتماعی و موبایل ها و تغییرات روزگار، نه.
یک جایی درون خود ما یک چیزی تغییر کرده،
یادمان رفته خندیدن کدام بود و آرامش کدام و مهربانی کدام.
مهربانی. مهربانی ، طفل زیبایی که سالهاست گم شده پشت مسیج ها و استیکرها، انگار دیگر هیچ کدام شهامت نداریم واقعی شویم. انگار تمام مادربزرگهای دنیا مرده اند...

👤 #حمید_سلیمی
دیدگاه ها (۳)

پایان بازی؛آبروی فوتبال ایران یعنی #پرسپولیسالاهلی در امارات...

#داستان_شب...می دونین چی نقاشی مونالیزا رو معروف کرد؟دزدی! ش...

هنوز سرطان نگرفته‌ام حتماً هم لازم نیست که بگیرم نخست‌وزیر و...

تنهاییهر روز صبحاز خواب بیدارم می کند مرا در آغوش می گیرد و ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط