آدم زمانی آرامش دارد که رها کرده باشد،زمانی که رها شده با

آدم زمانی آرامش دارد که رها کرده باشد،زمانی که رها شده باشد.
باید رها کرد غصه را،اندوه را،افسوس را
باید رها کرد که دیگران چه گفتند و چه کردند و چه منظوری داشتند
باید رها کرد که گذشته ها چرا بد گذشت و اتفاقاتی که نباید ،چرا افتاد
باید رها کرد افکار اگر و اما را
که اگر اینگونه رفتار میکردم اوضاع بهتر می‌شد،اما نکردم
که اگر فلان کار را میکردم، جلوی فلان اتفاق را گرفته بودم
باید گذشت از چراها و اماها و اگرها، که نه گذشته ها قابلیت بازگشت دارند ونه اگرها و اماها برایت سودی
که امروز را هم اگر رها کنی می‌شود دیروز
که عمر ادمی در گذر است
دلخوش باش به اینکه هستی و فرصت نفس کشیدن و تغییر داری
کنجی پیدا کن خودت را با دلخوشی ها محاصره کن و به روی خودت هم نیاورکه ابر اندوهی در دیروز جا مانده در انتظار تلنگر و باریدن
دلخوش باش به این که اگر زود بجنبی امروزت را همانگونه خواهی ساخت که دوست داری .
دلخوش باش که همین دلخوشی‌ست معنای حقیقی خوشبختی...