ای ماه سر به مهر !
ای ماه سر به مهر !
سر از سجده بر ندار
به مناسبت ضربت خوردن «حضرت علی (ع)
آن شب، شبِ قــدر را سحر کرد علــی
با شوق وصال، ترک سر کرد علــی
با زمزمه «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکعبه»
از خاک به افلاک سفر کرد علــی
کمر بند عزمت را برای مرگ محکم کن
که مرگ به دیدار تو خواهد آمد
و مرگ پریشانت نکند
آن هنگام که به حضورت خواهد رسید.
و این سرود، ترنّم سحرگاه تو بود؛
سحرگاه شبی که تنها با سه لقمه، افطار کردی و فرمودی: «دوست دارم گرسنه به دیدار خدا بروم»
حکایت غریبی است...
غم های جهان به پیشواز دلم آمده اند. طوفانی در راه است. بوی یتیمی در مشام جهان پیچیده است و آسمان، گرفته و غمگین است.
حکایت غریبی است؟
حکایت مسجد، سحر، سجده و سجاده.
و غریب تر، قصّه مظلومی است که صبورانه زیست و در آخرین سجده، سرود رهایی.
سر داد، سرود
«فُزتُ وَ رَبِّ الْکعبِه»
#F
سر از سجده بر ندار
به مناسبت ضربت خوردن «حضرت علی (ع)
آن شب، شبِ قــدر را سحر کرد علــی
با شوق وصال، ترک سر کرد علــی
با زمزمه «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکعبه»
از خاک به افلاک سفر کرد علــی
کمر بند عزمت را برای مرگ محکم کن
که مرگ به دیدار تو خواهد آمد
و مرگ پریشانت نکند
آن هنگام که به حضورت خواهد رسید.
و این سرود، ترنّم سحرگاه تو بود؛
سحرگاه شبی که تنها با سه لقمه، افطار کردی و فرمودی: «دوست دارم گرسنه به دیدار خدا بروم»
حکایت غریبی است...
غم های جهان به پیشواز دلم آمده اند. طوفانی در راه است. بوی یتیمی در مشام جهان پیچیده است و آسمان، گرفته و غمگین است.
حکایت غریبی است؟
حکایت مسجد، سحر، سجده و سجاده.
و غریب تر، قصّه مظلومی است که صبورانه زیست و در آخرین سجده، سرود رهایی.
سر داد، سرود
«فُزتُ وَ رَبِّ الْکعبِه»
#F
۷۱۴
۰۴ تیر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.