حضرت خضر(ع) در پایان سفر، در بیان رمز و راز کارش، کشتی را
حضرت خضر(ع) در پایان سفر، در بیان رمز و راز کارش، کشتی را برای فقرا و مساکین دانست که به وسیله آن از مواهب دریا بهره مند می شدند. بنابر این، می‌گوید: به کشتی آسیب رساندم تا به دست پادشاه غاصب نیفتد. در تأویل این واقعه، گفتنی است مراد از کشتی، وجود هدایتگر خود حضرت خضر(ع) می باشد که در دریای عشق و محبت حرکت می کند و وسیله رزق و روزی معنویِ فقرای الی الله، یعنی سالکان الهی است تا آنها را سوار بر کشتی وجود خویش نماید و به سوی مقصد که همانا جمال جمیل رحیمی است، سیر دهد.
و این گونه، حضرت خضر(ع) نخستین آموزش درس طریقتیِ علم لدنّی را با شکستن کشتی وجودش به حضرت موسی(ع) ارائه نمود و به او این توجه را داد که هادی نجات‌بخش راه معنا می‌باید در ابتدا خودش را بشکند و از غرور و تکبر دور سازد و در برابر فقرای الی الله خاضع و فروتن باشد تا در طی مسیر، استکبار درونی‌اش، وجود معنوی او را تصرّف نکند و این‌چنین، به واسطه فنای از خود، به بقای وجه جمیل پروردگارش نایل شود.
لطایف قرآنی
اثر عارف صاحبدل
یعقوب قمری شریف‌آبادی
و این گونه، حضرت خضر(ع) نخستین آموزش درس طریقتیِ علم لدنّی را با شکستن کشتی وجودش به حضرت موسی(ع) ارائه نمود و به او این توجه را داد که هادی نجات‌بخش راه معنا می‌باید در ابتدا خودش را بشکند و از غرور و تکبر دور سازد و در برابر فقرای الی الله خاضع و فروتن باشد تا در طی مسیر، استکبار درونی‌اش، وجود معنوی او را تصرّف نکند و این‌چنین، به واسطه فنای از خود، به بقای وجه جمیل پروردگارش نایل شود.
لطایف قرآنی
اثر عارف صاحبدل
یعقوب قمری شریف‌آبادی
۹۶۵
۳۱ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.