کاش در تندیس آدم دل نبود

کاش در تندیس آدم دل نبود
این همه غم داخلش منزل نبود

کاش جای هر غمی آغوش بود
عاشقان را جرعه ای دمنوش بود

کاش می شد قلبها را لمس کرد
لحظه های عاشقی را حبس کرد......


‎‌‌‌‌
دیدگاه ها (۲)

گاهی شعر سراغم را میگیردگاهی…هوای تو!فرقی نمیکند…هردوختم میش...

از عجایب عشق همین است : تنها همان آغوش آرامت می کند که دلت ر...

دَمِــــــتْ گَــــــــرم️🏻 "" خُــــــــــدآ """↼تا تـُـو ب...

می کِشی "دست نگارم "را کمی آهسته تر !می بَری "دار و ندارم" ر...

کاش میشد لحظه ای با قلب من همدم شود جمع شادی باشد و از این د...

ای کاش پستچی بودم وهر صبح حال خوب می‌بردم برای آدم ها.هربار ...

،باید بلد باشی عاشقی کنی بلد باشی دل ببندی و تا اخر بمانی . ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط