حسرت نامه مادران بختیاری

«حسرت نامه مادران بختیاری»

دا یعنی دامانی از آرامش...
یادمان هست اولین کلامی که یاد گرفتیم چه بود؟
زبان باز کردیم ودا بر زبانمان جاری شد
اولین احساس واولین نیازمان دا بود
در تنهایی خود فقط دا راصدا می کنیم
اوست که حرفمان را می شنود چه باشد چه نباشد
چه بسیار گفتند از مردان ایل که بودند وچه کردند
اما دریغ از کلامی برای مادران نجیب ایلمان
بپرسیم از خود، آن شیر مردان ایل
دردامن چه کسی مرد شدند؟؟؟
شیران سنگ شده سرزمینمان آیا تنها بودند؟
گاه گریو را دایل از سوز دل در فراغ مردان ایل
سرودند،دریغا که گاه گریو را هم نامردان از او ربودند ...