بهار در حریر دستان توست

بهار در حریر دستان توست
لبخند ڪہ مے زنے گُلے را مانندے ڪہ میان برف در حال شڪوفہ زندن ست
ڪلام تو الفباے عشق ست ڪہ از قلب پر مهرت سرچشمہ میگیرد و در روح و جان من جارے میشود
چشمانت زندگے ست
آنقدر زیبایے ڪہ با تو باید بہ اوج لذت پرواز رسید و سبز شد در بهار آغوشت


‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎
دیدگاه ها (۰)

حاشا ڪہ بہ عالم از تو خوشتر یاریستیا خوب‌تر از دیدن رویت ڪار...

جز نقش تو در نظر نیامد ما راجز ڪوے تو رهگذر نیامد ما راخواب ...

تير مژگانٺ دلم را خستہ ڪرد آتش چشمٺ مرا دلبستہ ڪردآن نگاه پا...

گاهی عشق آن‌ چیزی که بر زبان می‌آوری نیست ، بلکه چیزیست که ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط