بهار در حریر دستان توست
بهار در حریر دستان توست
لبخند ڪہ مے زنے گُلے را مانندے ڪہ میان برف در حال شڪوفہ زندن ست
ڪلام تو الفباے عشق ست ڪہ از قلب پر مهرت سرچشمہ میگیرد و در روح و جان من جارے میشود
چشمانت زندگے ست
آنقدر زیبایے ڪہ با تو باید بہ اوج لذت پرواز رسید و سبز شد در بهار آغوشت
لبخند ڪہ مے زنے گُلے را مانندے ڪہ میان برف در حال شڪوفہ زندن ست
ڪلام تو الفباے عشق ست ڪہ از قلب پر مهرت سرچشمہ میگیرد و در روح و جان من جارے میشود
چشمانت زندگے ست
آنقدر زیبایے ڪہ با تو باید بہ اوج لذت پرواز رسید و سبز شد در بهار آغوشت
۵.۹k
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
