هر کسی در وجدان خود می داند که دو خصیصه یکی در مرد و یکی

هر کسی در وجدان خود می‌داند که دو خصیصه یکی در مرد و یکی در زن وجود دارد. در زن علاقه شدید به تبرّج و خودآرایی و خودنمایی، و در مرد هوس چشم چرانی و نظربازی. به قول مجله توفیق: اینکه شعرا زن را به «سرو» تشبیه کرده‌اند نه از جهت اعتدال قامت است بلکه از این جهت است که زن مانند سرو تابستان و زمستان ندارد، زمستان و تابستان برهنه و عریان بیرون می‌آید و از آسیب سرما باکش نیست.

در مورد صفت خودنمایی زنان و خصیصه چشم چرانی مردان، ویل دورانت می‏نویسد:

«در میان اعمال انسانی عجیب‏تر از این نیست که مردان پیرانه سر به دنبال زنان بیفتند و زنان تا دم گور آماده معشوق شدن و محبوب بودن باشند. در رفتار انسانی امری پایدارتر و ثابت‏تر از نگاه مردان به زنان نیست. ببین این جانور مکار چگونه مراقب شکار خویش است در حالی که خود را به خواندن روزنامه مشغول داشته است. گوش به گفتارش فرادار و ببین که چگونه درباره صید جاودانی اوست. خیال و تصورش را در نظر آر که چگونه پروانه وار به دور شمع می‏چرخد، چرا؟ این امرچگونه صورت می‌گیرد؟ ریشه‏ های این میل عمیق در چیست و چه مراحلی را می ‏پیماید تا به مرحله شکوه و جنون فعلی خود می‌رسد؟».

آری این حقیقت را که گفتیم نمی‌توان از نظر دور داشت و از طرفی می‌دانیم که اصل عفاف و تقوا به طور قطع یکی از اصول مسلّم اسلام و از پآیه‌های قوانین اجتماع منزلی است.

استاد مطهری، مسئله حجاب، ص229
#استاد_شهید_مرتضی_مطهری #کتاب #مسئله_حجاب